Ręczny pistolet do klejenia obsługiwany ręcznie dla przylegania papieru montowany w papierosach

Ręczny pistolet do klejenia obsługiwany ręcznie dla przylegania papieru montowany w papierosach

Aplikator kleju / Pistolet do klejenia to komponent montowany zarówno w papierosach, jak i paczkach, nakładający klej na różne materiały papierowe.

Nieruchomości

Lepkość stopu

Jedna z najbardziej zauważalnych właściwości.Wpływa na rozprowadzanie nałożonego kleju i zwilżanie powierzchni.W zależności od temperatury, wyższa temperatura obniża lepkość.

Wskaźnik szybkości płynięcia

Wartość w przybliżeniu odwrotnie proporcjonalna do masy cząsteczkowej polimeru podstawowego.Kleje o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia są łatwe do nakładania, ale mają słabe właściwości mechaniczne ze względu na krótsze łańcuchy polimeru.Kleje o niskim wskaźniku szybkości płynięcia mają lepsze właściwości, ale są trudniejsze do nałożenia.

       Klej topliwy

Kleje topliwe zwykle składają się z jednego materiału podstawowego z różnymi dodatkami.Kompozycję zazwyczaj formułuje się tak, aby miała temperaturę zeszklenia (początek kruchości) poniżej najniższej temperatury użytkowania, a także odpowiednio wysoką temperaturę topnienia.Stopień krystalizacji powinien być możliwie najwyższy, ale w granicach dopuszczalnego skurczu.Lepkość stopu i szybkość krystalizacji (i odpowiedni czas otwarty) można dostosować do zastosowania.Szybsza krystalizacja zwykle oznacza wyższą siłę wiązania.Aby osiągnąć właściwości polimerów półkrystalicznych, polimery bezpostaciowe wymagałyby zbyt dużych mas cząsteczkowych, a zatem nieracjonalnie wysokiej lepkości stopu;zastosowanie polimerów amorficznych w klejach topliwych jest zwykle tylko jako modyfikatory.Niektóre polimery mogą tworzyć wiązania wodorowe między swoimi łańcuchami, tworząc pseudosieciowe wiązania, które wzmacniają polimer

Polimer

Zwiększenie siły wiązania i temperatury użytkowania można osiągnąć poprzez tworzenie wiązań poprzecznych w polimerze po zestaleniu.Można to osiągnąć stosując polimery ulegające utwardzaniu resztkową wilgocią (np. Reaktywne poliuretany, silikony), ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe, napromienianie elektronami lub innymi metodami.